-ve sen burada ol-

kanepenin üzerinde ve bu kelimeyi seven ve bu yerin eski kirli duvarlarını bilen ışık vuruyor üstüme şimdi. ellerim soğuk.

kadın.     

bu ben değilim loş sokakta yürüyen, o şarkıyı söyleyen hatun, boynumdaki yarayı tanımıyorum. bunlar olmadı, kirletmiyorum havayı siyaha doğru. Belki ne yaptığımı bilmiyorum.  

ve sen...

kırmızı kutsal halıyı kirleten odanın gözlerini yakan acı yeşil ışıksın sen.

ve ruhun hala ellerinin saçlarıma yavaşça sızdığı anın uykusunda sen hala sen zannet kendini, Sara olmuşsun bas baya, mesafe koymuşsun araya, içi boş yanlış zararlı bir iki kelime, zaman ve ihtiyacın başladığı yerde bizim bitişimiz.  Sonu olmasın acının ve yeşil ışığın sonu olmasın, hassas beyaz bir sırtta elimin izini bırakırken gözlerimin güneşten yanmasını hissetmeyeyim, burada ol yine.

ters döndüm ters döndüm kapat gözlerini görmek için, 3 sevimli gözünden birini üzerimde tut acı kör ışık parlasın sırtımda varsın yaksın yine.

çok yürüdün, çok yürüdün, zehrinden bana da bırak ki ben de yürüyeyim arkama bakıp ve arkama bakıp utanmadan ve göz yumarak ve dayak yemiş egosuz bir çocuk gibi  annesine sarılan.

telefonum olmasın, adımı bilen mesajlar, yerine koyduğum sevgililer, gözlerin olsun yalnız, zavallı sokaktan odama giren. gerçek olsun . beyaz arabalarla bozayım yine kafayı. Çirkin olsun.

mükemmel bir adam bir çocuk edasıyla uyusun kucağımda taksinin içinde, sarhoş, masum. eve geç bıraksın beni. kapıda kafası karışsın.

sevgili, karşımda umarsızca çay içen ve umarsızca gözlerime bakan, ufak bir çocuk olsun. sıcak mesafesiz korunmasız ince kollar.  anın içinde kaybolmasın, büyümesin, ben uçtukça o düşüşümü beklesin sabırla.

ve varsın acı olsun bunca yıl kazıyıp bulduğum, aradığım acı olsun içindeki, yeter ki sen ol, acı sen ol, burada ol, noktasızca cümle kur içime sıcak olsun temiz olsun korkak olsun. koru beni başka herkesten koru başka kimseyi görmek istemedim başka kimseyi tanımadım tanımak istemezdim, anlayışsız ol, kıskanç bile ol, bir gizli bahçe masasına dayansın dizlerin.